Het derde theaterprogramma 'De Grote Drie' staat op dvd. Natuurlijk staat er ook veel bonusmateriaal op. O.a. de optredens van de Panters tijdens het bevrijdingsfestival van 5 mei 2004 en tijdens het 'Friendsconcert' voor Warchild.

Uitgebreide dvd van het cabarettrio De Vliegende Panters, die na Sex en Hype duidelijk hun draai hebben gevonden met De Grote Drie.

Muizenisjes
In nette, zwarte pakken en met een geweer om de schouders: zo begint de theatershow van De Grote Drie. Rutger de Bekker, Diederik Ebbinge en Remko Vrijdag spelen de bodyguards van de Panters, die vanachter de dikke toneelgordijnen zogenaamd allerlei muizenisjes op te lossen hebben voordat ze kunnen optreden. Het is een hilarisch begin: de nieuwe toon van 'de grote drie' is gezet.

Persiflage
Het programma dat op deze dvd staat, is zondermeer briljant. Ze parodiëren erop los, wat natuurlijk het kenmerk par excellence is van cabaret. Maar waar hun collegae zich soms tenenkrommend te buiten gaan aan demagogie en betweterij, blijven de Panters kritische edoch ook sympathieke jongens. Onvermoeibaar persifleren ze achter elkaar Dutchbat, Het Lagerhuis vol multiculturele debatclichés, James Bond, stand-up comedy en veel meer.

Extra's
Ook de extra's maken deze dvd de moeite waard: het is in totaal bijna 3,5 uur Panter-entertainment. Extra zijn de videoclip van Houdoe, Houdoe live, hun optreden tijdens Bevrijdingspop, de tv-versie van De Grote Drie, en een lange registratie van hun bijdrage aan het concert t.b.v. Warchild - en daar zie je tout hip Holland voorbijkomen als Ali B. en Dolf Janssen. Zelf waren de Panters voor die gelegenheid verkleed als chassidische joden, waar aardige jongens als zij makkelijk mee wegkomen. Je hoort Nescio al, met zijn openingsfrase uit de Titaantjes: "Gewone jongens waren we - maar aardige jongens."

Solide
De Panters zijn uitgegroeid tot de betere cabaretiers van Nederland. De periode tussen Hype en De Grote Drie hadden ze opgevuld met formidabele televisiesketches, waarbij ze de sleetse Jiskefet-formule met gemak ver achter zich lieten. En lijkt het op de bühne alsof er een paar loltrappers hun publiek gewoon zitten te vermaken, in zijn geheel is dit solide geregisseerd. Er zitten beeldschone voltreffers tussen, zoals het 'Zeg Ons Waar De Meisjes Zijn': een lief liedje gevolgd door alweer een persiflage waarbij de subtiele boodschap van die overgang de kijker niet zal ontgaan. Goed gedaan hoor.